zamglony, zmrożony, stały i niezmienny
dlaczego krajobraz za oknem jesienny
nie pozwala zapomnieć o porze mijania
zwątpienia, melancholii, samobiczowania
złamania pieczęci na kartkach przeszłości
przy ogniu ukrytej szarej bezsilności
z miłości, ze smutku, z poranionej duszy
z szalonego serca, gdy serce poruszy
żeby tak można zacząć to wszystko od nowa
z niewinnością, gdy jednak pełna wiedzy głowa
gdyby tak odrodzić się jak wiosna po zimie
i na nowo budować swoje dobre imię
Sil
 |
| fot. Sil |
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz